Feestelijke stemmingen

Dinsdag 3 januari 2012,

Om te beginnen: iedereen die mijn blog leest, gaat lezen of misschien alleen maar deze eerste regel leest: De allerbeste wensen voor 2012!!!

De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen. De dagen voor kerst zijn altijd hectisch, maar hier houden we het redelijk rustig, en we genieten er met volle teugen van. Moesten we in NL altijd een mooi gedicht in elkaar zetten, hier hoef ik alleen maar de spelregels te verzinnen van ons “kerstdobbelspel” wat we half en half zelf verzonnen hebben, en 1e kerstdag gaan spelen. Verder is het natuurlijk zaak alle cadeaus zo mooi mogelijk in te pakken en John besteedde zijn tijd met het bakken van allemaal lekkere kerstsnoeperijtjes.

Op kerstavond zijn de kinderen helemaal druk van de spanning, ze kunnen niet wachten tot ze eindelijk aan het uitpakken van de cadeaus kunnen gaan beginnen. Dus mogen ze na een echte Noorse maaltijd: Lapper ( soort kleine, dikke pannenkoekjes die je met rømme ( room) en jam eet) en risgrøt (rijstepap met suiker en kaneel)beide 1 cadeautje uitpakken. De maaltijd is verre van het traditionele Noorse kerstmenu, maar dit vinden de kinders heerlijk en dus eten wij op kerstavond lapper met risgrøt en praten er verder met geen enkele Noor over…;-)

Evenals het uitpakken van de cadeaus; dat gebeurt bij ons op 1e kerstdag en bij de Noren op kerstavond. Voor de vorm doen we een beetje mee.
Slim van ons, denken wij, want we geven ze iets om te knutselen. Dan kunnen ze dat morgenochtend gaan doen en kunnen wij misschien iets langer dan tot 7.00u blijven slapen….
IJdele hoop…Uiteraard moest er gelijk geknutseld worden en werd er dus niet uitgeslapen…
Maar na een gezellig kerstontbijt, waarbij John weer zelf het kerstbrood met spijs had gebakken, kon er dan eindelijk met het kerstspel en het daarbij behorende ‘uitpakken van de cadeaus’ worden begonnen! Het is erg gezellig, het spel met de nodige opdrachtjes word leuk gespeeld en als we rond een uur of 15.00u klaar zijn, hebben we geen kind meer aan de kinderen…
Bryan die o.a. een echte gereedschapskist heeft gekregen zit de rest van de middag buiten te zagen, frezen en timmeren in allerlei stukjes hout en Démi heeft o.a. een soort digitaal dagboek gekregen, die alleen te openen is met een wachtwoord met stemherkenning….Zij heeft dus de rest van de middag geprobeerd haar dagboek weer open te krijgen, omdat je het wachtwoord natuurlijk wel steeds op dezelfde manier moet uitspreken….en dat valt nog niet mee ;-)

S’avonds begint het te stormen en regenen ( regen betekent dooi, en dat is niet gunstig), maar wij merken er weinig van. Later horen we dat delen van Fagernes en omgeving zonder stroom hebben gezeten, maar bij ons hebben de lichten alleen maar geknipperd. Pas s’nachts springen, voor slechts een paar tellen, de stoppen eruit. Geen probleem dacht ik nog, want alleen mijn wekkerradio was van slag en die hoefde toch niet “werken” de volgende ochtend…Beetje jammer was wel dat ook de internetprovider een tik had gekregen, want we hebben daarna 2 dagen geen internet gehad. En dat mis je toch.

Voor 2e kerstdag hadden we Bart, Astrid en kinders uitgenodigd. Ze waren er om 15.00u en we hebben na een kleine verschuiving van eettafel en stoelen met zijn alle genoten van het 2e kerstdiner. Het was erg gezellig en de kinderen hebben heerlijk met zijn alle gespeeld, ondertussen om de beurt roepend naar het dagboek van Démi, om te kijken of het op andere stemmen ook open zou gaan….Bryan kreeg het voor elkaar…Ik weet niet wat ik daarvan moet denken…;-)
Als ze s’avonds naar huis gaan is het spekglad. Inmiddels is het weer licht gaan vriezen en is de regen van de dag ervoor een ijsbaan aan het worden….
Maar gelukkig gaat het s’nachts weer sneeuwen, en tegen de ochtend is het ijslaagje voorzien van sneeuw, wat het gelijk een stuk minder glad maakt.

In de week tussen kerst en nieuwjaar blijft iedereen in de winkel, gewoon “god Jul” oftewel prettige kerst roepen, en blijven de kerstliederen op de radio gewoon doorgaan. Je zou haast denken dat het nog kerst moet worden. We hebben het lekker druk, maar hebben wel luxe openingstijden. We sluiten, net als alle winkels, om 15.00u. Lekker hoor, daar kan ik wel aan wennen…
Helaas komt woensdags die “oliebol” ( en dan zeg ik het echt netjes) van die scheur in zijn broek die afgesproken is voor 3 januari, weer vragen of zijn broek toevallig al klaar is…Zucht, nee, dat is hij niet!
Pas 3 januari, het word haast een principekwestie…Hij wilt er echt veel voor betalen, maar of hij er nou veel of weinig voor betaald, ik heb evengoed maar 24 uur in een dag en die dag zit volgepland met o.a. werk van andere klanten! En zoveel extra betalen dat ik er serieus wijzer van word….denk het niet…
Dus heb ik hem maar voorgesteld om het eens bij een familielid ofzo te gaan proberen en hem zijn broek weer meegegeven….Had er natuurlijk wel even een off-momentje van, maar na even stevig mopperen ging het al een stuk beter en ben ik die oliebol al zowat weer vergeten….:-)

En zo word het 30 december. We zijn uitgenodigd door Lida en Hamma voor een verjaardag. Omdat het natuurlijk net voor de 31ste valt, zitten we een beetje met Démi, die het natuurlijk niet zal trekken om 2 dagen achter elkaar laat op te blijven…en anders wij niet. Dus word er afgesproken dat Démi nog een poosje bij hun naar bed zal gaan, en dat gaat gelukkig heel goed.
Lida had een plantje voor haar verjaardag gevraagd. Nou is het planten aanbod in Norge erg matig, maar toen ik dan een geschikte had gevonden, werd ik erg verbaast door de manier van inpakken…
Járen geleden, toen deze Mop een Moppie was…Ben ik mijn werk carrière begonnen in een bloemenwinkel. Toen ik eindelijk onder het toeziend oog van mijn cheffin klanten mocht helpen en ik een plant verkocht die ingepakt moest worden, heb ik dat eerst eens goed staan te bekijken hoe ik dat nu het beste kon gaan doen. Net als een bos bloemen, koos ik ervoor de plant op zijn zijkant te leggen ( ondertussen driftig de aarde die uit de pot viel terugduwend, en bedenkend dat dit misschien toch niet helemaal de manier was…)en hem in het papier te rollen…
Mijn cheffin was niet blij met me…En het was niet zo’n erg aardige cheffin, dus vandaar dat ik het me nog zo goed kan herinneren… Evenals die keer dat ik alle dode bladeren van de planten moest halen en een hertshoorn te pakken had ( ik geloof tenminste dat dat ding zo heette) Die bestaat uit alleen maar bruine ( in mijn ogen dode) bladeren aan de onderkant…Vol enthousiasme was ik hem aan het kaalplukken, en vol enthousiasme “vertelde” mijn cheffin me dat dat bij die plant nou net zo hoorde….
Kortom, einde van mijn planten carrière en ben ik met naaien van kleding begonnen…
Dit was zomaar een kleine anekdote tussendoor omdat ik daar aan moest denken toen ik de Noorse verkoopster van het door mij uitgezochte plantje, de plant op zijn zijkant zag leggen en enthousiast begon te rollen….Tja, tijden veranderen…;-)
Maar Lida was blij met haar plant, die toch in goede staat uit de verpakking kwam…(zie je nou wel…)en we hebben een gezellige avond.

Op zaterdag de 31ste hoeven we maar tot 13.00u te werken. Het werk is klaar en met een goed gevoel gaan we thuis de boel in orde maken voor “het grote oudejaarsfeest”.
Ron, Jacq, Wubbo, Monique, Bart en Astrid met allemaal 2 kinders bij zich, (Ron en Jacq hadden een nichtje te logeren) kwamen bij ons het oude jaar eruit knallen! We hebben een keigezellige avond gehad die helemaal goed liep. Iedereen had wat te eten en te drinken meegenomen, Monique had een salade gemaakt en op zijn Hollands waren er ook oliebollen en appelflappen gebakken! De kleinste kinders, Nils van 2, Jesse van 5 en toch ook onze Démi hebben we nog even op bed gelegd, maar dat werd natuurlijk vooral lekker kletsen…Je houd het niet voor mogelijk wat kinderen van 2, 5 en 6 jaar allemaal te bespreken kunnen hebben!
Volgens Démi heeft ze helemaal niet geslapen, hoewel ik mijn twijfels heb, maar ze was in ieder geval klaarwakker toen we ze om 23.45u weer uit bed gingen halen. En terwijl Lasse van ook 5 jaar die niet naar bed was geweest, om 00.30u op schoot in slaap viel, bleven Démi en Jesse gewoon tot “sluitingstijd” doorfeesten…’T is niks die Duracell batterijen…. Maar het blijft maar doorgaan ;-)
Om precies 24.00u ( we moesten nog even driftig op zoek naar “de klok” op tv) schoot de kurk van de champagnefles! We toastte, zoende, knuffelde en gingen vervolgens naar buiten om vuurwerk af te steken! Het vuurwerk is hier niet zo’n erg spektakel, maar we hadden zelf wat siervuurwerk gekocht en Bart had een melkbus met karbiet bij zich, die volgens zeggen een mega-knal zou moeten geven.
Wij de kleintjes goed waarschuwen zodat ze niet te erg zouden schrikken…
Okay, het gaf een knal, maar niet zo heftig dat de ramen ervan trilde. Wubbo omschreef de knal zelfs als “een natte scheet”!
Als allerlaatste, toen het siervuurwerk op was en als derde poging, werd het nog een keer afgestoken en toen begon het er op te lijken…Maar ja, toen hadden we het inmiddels koud ( was -10 gr.) en waren de meeste van ons al binnen!
Waar we ons nog even opgewarmd hebben met een wijntje o.i.d en zo rond 02.00u waren alle kinderen bij elkaar gescharreld en ging iedereen naar huis. En na een beetje de boel opruimen, lagen we half 3 op bed, en konden we terug kijken op een erg geslaagde avond.

‘Morgen’ zouden we alles wel verder opruimen, maar uiteindelijk is alleen de keuken gebruiksklaar gemaakt, en hadden we de rest van de dag nergens meer puf voor…
Démi d’r batterij was om 9.15u weer opgeladen en kwam gelijk onze slaapkamer in met de mededeling dat ze nu toch wel tv mocht kijken, want het was al 7.00u geweest…! Maar verder dan tv kijken is ze die dag ook niet gekomen, wij geen van alle trouwens….
En ik had nog wel zulke “goede voornemens”…
De kerstboom zou er uit gaan ( staat er nu nog), zou gaan stofzuigen, opruimen van de kinderkamer en woonkamer, enz.
Maar niks hoor, we hebben echt helemaal niks meer gedaan, we hadden afgelopen weken al hard genoeg gewerkt. Nu was het tijd voor “avslappe”
Daarom doe ik ook niet aan “goede voornemens”, ik hou me er toch niet aan…;-)
Wel ben ik een maandag weer gaan sporten, met Jacq en Ron ging ook mee.( dat is zijn goede voornemen ;-) )
Ik had me namelijk voorgenomen om dat, na een stop van 3 weken, maar weer eens te gaan doen…
Toch nog een goed voornemen voor het nieuwe jaar…?

Ondertussen blijft het steeds afwisselend harder en zachter sneeuwen en vriezen. Sinds Nieuwjaarsdag is er alweer 2x sneeuw geschoven op onze oprit. De kinderen glijden er lustig op los en het is heerlijk vertoeven buiten…
Niet alleen het nieuwe jaar is begonnen, ook lijkt het er op dat de winter eindelijk op gang komt!