Een kerstverhaal...

Zaterdag 24 december,

Het is alweer bijna kerst! Dit word onze 2e kerst in Noorwegen en wederom hebben we besloten de feestdagen thuis te vieren! Alle liedjes gaan er over en iedereen droomt er van, maar wij hebben het: Een witte kerst! En daarom blijven we in Norge…in ieder geval weer dit jaar!
Er is ondertussen al een leuke laag sneeuw gevallen, hoewel niet meer zoveel als de vorige keer. Alleen anderhalve week terug op een maandag nog een keer. John is die dag naar Oslo geweest om de schoenmaker een dagje te helpen daar.
Omdat John vroeg moest vertrekken en de auto meenam (uiteraard, het is vrij ver lopen naar Oslo) ben ik met de kinders naar school gelopen.
Als het s ’nachts begint met sneeuwen, worden alle sneeuwschuivers van d’r bed gelicht en gaan net zolang door met schuiven, als dat er sneeuw valt. Tenminste die indruk krijg ik sterk omdat de doorgaande wegen altijd redelijk schoon zijn, tegen de tijd dat ik me buiten begeef. Pas in tweede instantie ( heeft duidelijk minder prioriteit omdat er toch niemand loopt met zulk weer…), worden de stoepen schoongeveegd.
Wat uiteindelijk voor ons betekende dat we door een verse, ongeveer 10 cm dikke laag, rul sneeuw naar school moesten lopen. En ondanks Démi al begon te mopperen over vermoeide beentjes, toen we amper over de brug heen waren, hebben we het best vlot gelopen.
Grotere “problemen” kwamen er laat in de middag pas, toen we weer naar huis gingen. Het had een groot deel van de dag gesneeuwd, dus er lag een behoorlijke laag op de oprit. Met het idee dat John toch wel weer boven moest zien te komen met de auto, zijn Bryan en ik “vol goede moed” met sneeuwschuiven begonnen. Eigenlijk meer met “moed”, want er lag behoorlijk wat en dan is het stevig aanpoten geblazen…Helaas voor mij was het “goede” van de “moed” bij Bryan al erg snel ver te zoeken en kon ik alleen verder….
En…alsof de duivel er mee speelt…ik was net een half uur binnen toen de sneeuwschuiver de oprit kwam doen…!! Leer ik het dan nooit? Gebeurde vorig jaar ook al een paar keer. Want ná de doorgaande wegen komen de binnenwegen, stoepen en de privé-opritten….Laatste wel tegen betaling…

Maar nu er sneeuw is komen de voorbereidingen voor kerst pas echt in volle gang…Niet dat het er echt wat mee te maken heeft natuurlijk, want de mensen hier zijn al zo ongeveer vanaf september met d’r hoofd bij kerst…En vanaf het eerste weekend van december begint de Advent, en komen de eerste lichtjes voor de ramen, dan hebben we de 13e “Santa Lucia-feest” (maar daar merk je volgens mij alleen als scholier wat van, wij dus niet) en 3 dagen voor de kerst hebben we “bitte lille julaften”, 2 dagen voor kerst “lille julaften” ( dan gaat bij de meeste pas de kerstboom op) en 1 dag voor kerst hebben we, net als in NL dan gewoon “julaften” ( en dan worden de cadeaus uitgepakt). En als je dan bedenkt dat “julaften” “kerstavond” betekend, hebben we hier zowat een hele week kerst…..
Oh, en na de kerst hebben we dan nog “romjul”, oftewel de tijd tussen kerst en oud en nieuw. In die tussenliggende week gebeurt er hier ook verrassend weinig, veel mensen hebben vakantie en degene die moeten werken hebben aangepaste werktijden. Zo ook wij, dat is dan wel weer lekker, volgende week, wat eerder thuis als de kinders nog vakantie hebben.

Zetten de Noren pas 1 dag voor kerst de boom op, wij als Nederlander zetten hem ongeveer een week voor kerst op. Dit jaar hadden we geen tijd om op “bomenjacht” te gaan. Helaas…
We hebben er dit jaar “gewoon” één gekocht, waren we vorig jaar nog niet wijzer, nu hadden we gezien dat ze ook bij het tuincentrum te krijgen waren en tegen heel schappelijke prijzen. Dus dat hebben we vorige week zaterdag dan maar gedaan, want hij moest diezelfde dag nog pronkend in de woonkamer staan, aangezien we zondags naar Lillehammer wilden om kerstinkopen te doen.
Dus moest de boom van een temperatuur van -14 buiten, ineens razendsnel acclimatiseren naar een temperatuur van +20 in de huiskamer…Was en is boompje niet blij mee…
Maar hij staat, we hebben hem samen met de kids opgetuigd, en als ze er niet teveel onder kruipen om de cadeaus te tellen, redt hij het misschien nog wel tot 2 januari!

Ondertussen had Démi haar kerstfeest op school gehad. Netjes in haar nieuwe, rode kerstjurk stond ze samen met de klassen kerstliedjes op het podium te zingen. Uit volle borst zong ze mee, want ze kent ze allemaal….Daarna lekker aan de “hjemmelaget kake” (huisgemaakte taart), nog even een loterij, waar we uiteraard niks wonnen en toen konden we weer naar huis.
Wat ik altijd wel typisch vind is dat de kids de volgende morgen weer gewoon om 8.30u op school moeten zijn. Nu is dat voor de 6e klassers niet zo’n probleem, maar ons meisje had toch wat opstartproblemen de volgende ochtend…Om van Bryan nog maar te zwijgen toen hij zijn kerstbal had, de week erna. Lag Démi met haar feest om 21.00u op bed, Bryan zijn feest was pas om 24.00u afgelopen, dus voordat hij lag….
Helemaal strak in het pak ging hij naar het bal. De meisjes hadden allemaal een echte feestjurk aan en tijdens de lessen op school hadden ze zelfs danslessen gehad! Net voor vertrek moest dat nog even met mij geoefend worden omdat zijn zus bij nader inzien een beetje klein was. En wij hadden immers diezelfde dans geleerd pas…
Maar uiteindelijk heeft hij niet “geswingdanst” met een meisje, en zijn alle danslessen voor niks geweest…Hij durfde niet. Net zoals hij een meisje uit een van de andere klassen niet mee naar het bal durfde te vragen, pas een uur voor vertrek had hij haar een mailtje gestuurd of ze met hem naar het feest wilde, maar die heeft ze uiteindelijk niet meer gezien…..:-(
Maar beide feesten zijn erg gezellig geweest ( dat van Bryan moet ik uit de verhalen opmaken, aangezien dit een feest zonder ouders was), dus dat ze laat op bed lagen op een doordeweekse dag moeten we dan maar een keertje voor lief nemen.

Afgelopen week was een beetje vreemd, maar goed te doen. Omdat John vanuit Oslo ook gelijk 2,5 doos werk had meegekregen, die hij deze week klaar wilde hebben om weer terug sturen, heeft hij 2 avonden overgewerkt. Was eigenlijk wel weer eens lekker, zei hij, en ik kon dat alleen maar beamen, want nu had ik lekker het huis weer eens voor mezelf….;-)
Kon ik languit op de bank liggen, aangezien ik ontzettende pijn onder mijn schouderblad had, wat vooral, als ik zat niet te harden was…”Gelukkig” heb ik zittend werk…
Maar “show must go on” en dus zat ik zuchtend en steunend achter de naaimachine.
’T is dat John wist dat ik zulke geluiden maakte omdat ik pijn had, maar anders vond hij het wel heel leuk klinken…Hij had er duidelijk andere ideeën bij…;-)
Maar goed, momenteel gaat het alweer wat beter en zit ik weer lekker mijn blog te tikken.
Dan in de winkel: net als in Maassluis waren er een aantal klanten die nog op het laatste moment komen vragen of iets nog klaar kon voor de kerst. We hielden er al rekening mee met de indeling, dus we hoefden ze niet teleur te stellen.
Op 1 klant na. Die komt altijd met scheuren in zijn broek en heeft altijd haast. Hij heeft zelfs al eens in zijn onderbroek in het pashokje zitten wachten, tot ik hem gemaakt had. En als hij wel eens een paar dagen moet wachten op iets, dan komt hij zowat om de dag vragen of het al klaar is…Eigenlijk heel vervelend! Nu had hij van de week weer een broek gebracht, en omdat het voor volgende week al vol hangt, is hij afgesproken voor 3 januari. Komt hij vandaag, om 13.50u vragen of zijn broek toevallig al klaar is, en, omdat de broek die hij momenteel aan heeft niet echt lekker zit, of ik hem dan misschien nu even kan doen…?!
Alle losse winkels zijn om 13.00u gesloten, de supermarkten sluiten om 14.00u, m.a.w dat wij er nog zijn is al verrassend….Dan ga ik niet nog even een broek zitten maken!!!! Daar word ik nou kribbig van, en dat willen we natuurlijk niet op kerstavond, oftewel “julaften”!

Het weer doet ondertussen ook weer zijn best. In het begin van de week was het behoorlijk koud. Niet alleen vroor het overdag stevig, zo rond de -15, maar het waaide ook nog een beetje! En dan voelt het echt een stuk kouder. Zo liep ik van de week buiten en had ik mijn sjaal tot over mijn neus getrokken. Dan krijg je als brildrager helaas condensvorming op de binnenkant van je glazen…En dat bevroor!!!!Ik was maar 5 minuten onderweg!
Maar ook wel eens leuk om mee te maken. Momenteel is het weer wat zachter en ze verwachten dat het met de kerst rond het nul-punt komt of zelfs in de plus!
We gaan het beleven… Voor nu: Prettige dagen!

P.s Onze aflevering van “ik vertrek” waarin wij de hoofdrol spelen, word op 2e kerstdag in de herhaling uitgezonden! Ze vonden het zo’n gezellige aflevering…:)
Op Nederland 1 om 14.18u. Dus als je je verveelt….