Kinderen!!!

Donderdag 26 aug.

Démi mag vadaag naar school (barnehage)! Ze is er helemaal zenuwachig van! Gisteravond moeilijk in slaap en vanochtend al weer om 6.30u wakker! Ondanks Démi al vroeg in de weer is, blijven wij toch echt nog even liggen. Bryan ook.
Bij Bryan resulteerde dat er in dat hij net voordat hij naar school ging nog even bedacht dat ze vandaag op de atletiekbaan gingen sporten en dat extra (regen)kleding wel gewenst was. Het regent pijpenstelen dus moest hij op het laatste moment nog even zijn regenbroek zoeken. I.p.v in de kast ligt die onder tafel!?
Zijn regenjas was een beetje weg, waarschijnlijk bij Megan. Aangezien Megan al lang op school was en Ron en Jacq aan het werk, kon hij die niet meer gaan halen. Niet dat hij daar de tijd nog voor zou hebben gehad trouwens...
Het komt er dus op neer dat hij nat op school aankomt...

Dan Démi. Ze kan niet wachten tot we weggaan. Eindelijk ik het zover. Ernie (een knuffelpopje) moet mee.
Een tas met de nodige extra (regen) kleding ook. Eenmaal op school zitten de kinderen nog min of meer in wat we in NL "de kring" zouden noemen, alleen is het hier geen kring, maar een rommeltje. Het is wel opvallend rustig, in vergelijking met NL. Démi bekijkt het geheel rustig met Ernie onder haar arm, ondertussen mij ook in de gaten houden of ik niet wegga. Ik blijf er een poosje bij. Na even worden er groepjes gemaakt en Démi word bij 5 andere 5-jarige meisjes ingedeeld. Ze gaan naar een lokaaltje waar ze zich kunnen verkleden, en op matten met ballen kunnen spelen. Démi houd me nog steeds in de gaten. Dan vraagt de leidster of ze tekenen leuk vind en gaan ze met zijn alle tekenen in weer een ander lokaaltje. Démi begint zich te ontspannen. Als we klaar getekend zijn gaan we weer terug naar het eerste lokaaltje en heeft Démi de hand van een meisje gepakt. Ze begint weer een beetje haar "babbels" terug te krijgen en vraagt zich af wanneer ik denk te vertrekken. Ik blijf nog even. Als ze na even druk bezig is met zich in vééél te kleine verkleedkleertjes te wurmen en vervolgens gaan dansen, komt ze naar met toe en geeft me een knuffel: "mama dankje wel dat ik naar de allerleukste school van de hele wereld mag!" Nou, dat klinkt hoopvol... Ik besluit, ook uit nieuwsgierigheid, te blijven tot na het middageten. Dat is hier rond 11.00u al. Ze eten een soort pap op donderdagen. Ik denk een soort havermoutpap. Ze gooide er suiker en kaneel overheen en voor de liefhebber ook "brunost" (bruinekaas)
Geen idee hoe dat smaakt.
In de eerste instantie vond Démi het wel aardig, maar na een paar happen zag ze er toch maar vanaf. Toen heeft ze een "wasa-cracker" gekregen.
Na het eten gaan ze buitenspelen. Het regent nog steeds een beetje. Tegen de tijd dat die kinderen zich helemaal in dat pak gehezen hebben zou je verwachten dat de dag om is,of in ieder geval dat het droog is... Maar nee, het regent nu pijpenstelen.
Démi stapt manmoedig met haar nieuwe vriendin naar buiten en samen rennen ze hard naar een achterin staand houten speelhuisje. Toch droog.
Ondanks ik een regenjas aan heb, vraag ik toch maar even aan de leidster waar mijn kind is, zodat ik gewoon onder het afdakje kan blijven staan...Vrolijk komt ze weer aan rennen en ik vertel haar dat ik wegga. En dat de juffen me kunnen bellen als er wat aan de hand is. Hoe moet ik dat zeggen dan?, vraagt ze. Nou zeg ik, ga maar hard huilen en mama roepen, dan snappen ze dat wel...(als grapje)
Had ik beter niet kunnen zeggen, ik ben een goed uur in de winkel als er gebeld word. We kunnen ze weer komen halen...Omdat John nog niet eerder op het schooltje geweest is gaat hij ze halen. Als ze er weer zijn vraag ik wat er aan de hand was. Niks, ik miste jullie...
Twee tellen later komt ook Bryan binnen. Zonder jas. Die is zo nat geregent dat zonder jas warmer is dan met een natte jas. Hij is helemaal kleddernat geregent, zijn regenbroek zit nog in zijn tas...
Als Jacq even in de winkel is, vraagt Bryan gelijk naar zijn jas, maar die hangt dus niet bij hun thuis. Dan moet hij zeker nog op school liggen, John samen met Bryan naar school. Halvewege bedenkt Bryan dat hij hem gister aan had, dus dat hij mee naar huis is gekomen. "Misschien ligt hij nog wel op de camping...",bedenkt hij ook nog. Het zou ook nog kunnen dat Ron hem vanochtend heeft aangetrokken...Alsof een volwassen kerel in een kindermaat zou passen en het dan niet eens zou merken...
Al met al begint mijn bloed een beetje te koken aangezien hij deze jas nog geen week heeft en het niet zijn eerste jas is die hij kwijt raakt! Mijn zoon is niet zo moeilijk...
Uiteindelijk, na een beetje aansporen en op gang duwen, is hij op de camping gaan kijken en ja hoor, daar lag zijn jas nog.
Nog mazzel dat we in Norge zitten en niet in NL! Dan hadden we hem weer kwijt geweest, hier blijft iedereen tenminste nog met zijn handen van andermans spullen af...

Ook hebben we bericht gekregen dat we vanaf eind deze maand, met terugwerkende kracht, kinderbijslag gaan ontvangen! En dat bedrag valt ons helemaal niet tegen. Het word hier per maand betaald en het bedrag ligt hoger dan in NL.
Wat wil een mens nog meer!
Bryan zijn jas weer terug, een leuk bedrag kinderbijslag in het verschiet en Démi gaat morgen gewoon weer naar de barnehage...
En dit keer blijf ik niet zo lang, des te eerder is ze weer thuis...;)