Zon en de eerste sneeuw!

Zondag 26 sept.

Tjonge, het heeft weer even geduurt, maar we hebben het dan ook best druk gehad.
Afgelopen week is de drukste week tot nu toe geweest. Ik heb zelfs een woensdag van school gespijbeld!:oops:
Maar dat komt omdat onze leraar s'maandags had gezegt er dins- en woensdag niet te zijn. Hij zou vervangen worden door een dame, maar die gaf geen les, die kletste alleen over vakantie's, vertelde John dinsdags. Dus toen vond ik het woensdag niet zo zinvol om te gaan. Had nog genoeg werk in de winkel hangen...

Donderdags is het s'middags gaan regenen en toen ik Démi van de barnehage ging halen had ze haar rubber regenpak aan en zat ze onder de modder. Ook met regen spelen ze hier buiten! Maar voordat ik haar mee naar binnen kon nemen moest ze eerst nog schoongemaakt worden, zei ze.
Hoe dat precies in zijn werk ging wist ik niet, dus riep ik er de juf bij. Nou, daar doen ze ook niet moeilijk over: ze zette er gewoon de tuinslang op! Draaien, linkerarm, rechterarm, klaar...volgende...! Ik wist niet wat ik zag, maar het werkt wel.;)

Vrijdag heeft het ook veel geregent, maar een zaterdag bleef het droog en tegen de avond trok de bewolking geheel weg. Dat beloofde een mooie zondag te worden!
En dat werd het ook! Het was echt schitterend weer! S'ochtends hebben we een begin gemaakt met de tuin "winterklaar" maken: trampoline afbreken, tuinstel wegzetten enz.. Dat willen we allemaal geregeld hebben voordat we naar NL komen, want het kan zomaar gaan sneeuwen.
Een week of 3 terug zijn ook alle bamboe paaltjes weer langs de kanten van de weg gestoken, zodat je de weg kan blijven zien als het gesneeuwd heeft. Dat zijn stokjes van ongeveer één meter hoog. Waarom ze die in het voorjaar er allemaal weer uithalen is me een raadsel, persoonlijk zou ik ze laten staan voor de volgende winter. Maar goed, wie ben ik...?
Rond 11.30u zijn we richting Valdresflya gereden. Onderweg schitterende foto's gemaakt van het meer wat we nog niet eerder zó hebben zien spiegelen! In ieder geval niet dit seizoen.
Voorbij Beitostølen zijn er paaltjes van ongeveer 3 á 4 meter hoog langs de kanten van de weg geplaatst. Dit is weg 51 en na Beitostølen is dat vanaf volgende maand tot mei afgesloten; te veel sneeuw. Daar ligt het dan ook echt 3 á 4 meter hoog en als je daar dan in mei weer overheen mag, is de sneeuwschuiver langs die stokken gegaan waardoor je tussen metershoge wanden van sneeuw rijd! Heel bizar, maar daar moeten we nog even op wachten...
Ik schrijf bewust "richting" Valdresflya omdat we er net iets eerder vanaf gaan. Er is daar een tol-weg waar we nog niet eerder geweest zijn: Jotunheimvegen.
We zitten daar op ongeveer 1000 mtr hoogte en er liggen flarden sneeuw!
Voordat we die weg opgaan ben ik met de kinderen nog even naar beneden gelopen en ben ik bekogeld met de eerste sneeuwballen! De kinders hadden reuze pret! En, ongelofelijk, wat is het mooi! De bonte herfstkleuren met die sneeuwflarden. En het is heerlijk in het nog steeds uitbundig schijnende zonnetje!
Voor 50,-kr mogen we de jotunheimvegen op. We zijn hem niet helemaal uitgereden, omdat het dat te laat zou worden, maar we zijn wel helemaal bovenop geweest. Dat hebben we het over ongeveer 1500 mtr hoogte en omdat er niet zoveel bergen meer zijn die hoger zijn als wij, voelt het heel onwerkelijk! Daar ligt ook meer sneeuw. Maar het ligt nog niet "dicht".
Een stuk lager zijn we ook nog wezen wandelen. Terwijl we uitstappen, stopt er ook nog een andere auto en daar stap een stel uit wat gaat jagen. Hier in Noorwegen is het jachtseizoen geopend!
Er word dan door de overheid bepaald hoeveel en welke dieren er in elke provincie geschoten mag worden. Van Jacq hoorden we dat er hier in Oppland dit jaar 2 beren en 4 wolven geschoten mogen worden, en dan nog een heleboel elanden en wat lynxen maar daarvan weet ik geen aantallen. Alles wat geschoten word, moet worden geregistreerd.
Waar deze jager naar op zoek gaat weten we niet, maar gezien zijn dubbelloops jachtgeweer geloof ik niet dat hij op zoek was naar lemmingen! Zal wel elanden zijn, maar dan heeft hij pech want die laten zich niet zien als wij in de buurt zijn! Maar ik zoek niet meer hoor! Het is geen obsessie van me...Ik heb gewoon graag mijn kamera vast als we autorijden...!:D
Ik heb ook niet de illusie dat als we er één zien, hij als een soort chippendale voor me zal posseren...
Maar goed, tijdens onze wandeling horen we wel geregeld schoten. Waarschijnlijk niet van "onze" jager, want het geluid draagt op die vlaktes heel ver, en bij ons in de buurt zaten geen elanden!

Rond 16.30u zijn we weer terug in Beitostølen en gaan we gezellig bij Peppes-pizza eten. We nemen met zijn 4e één mega-pizza met 2 smaakjes. Één helft zou iets pittiger zijn: aangeduidt met 2 vlammetjes. Als we in NL bij het wok-restaurant een saus nemen met 2 vlammetjes is dat lekker, hier schoten die vlammetjes je uit de oren! De tranen liepen over mijn wangen! Maar eenmaal er aan gewent, was het best lekker...
De ober had haast. John zat nog aan het laatste stukje en toen kwam hij al vragen of we koffie wilden. Twee tellen later kwam hij het weer vragen en toen zei ik dat ik liever ijs had. Ik zei welke, maar Bryan wist het nog niet dus wilden we nog even wachten. John zat nog steeds te eten. Krijg ik ineens mijn ijs al! Staat hij nog even te dralen, vraagt weer of John koffie wil (hoezo? Wat is er mis met die koffie?)Maar John wil ook ijs en we geven dat door. Toen hij na even weer achter ons stond te dralen, moest ik wel op mijn tong bijten om niet te zeggen: "nee, we hoeven geen koffie!", maar hij vroeg deze keer niks...
Waarschijnlijk hebben we wel ons eigen record verbroken met "uit-eten-gaan-in- hoog-tempo"! Gelukkig houden we wel van een beetje door-eten...
Om ong. 18.30 zijn we weer thuis. We hebben een hele volle buik en zo'n sloom gevoel wat je ook na een dagje strand hebt: een beetje gloeiend gevoel in ons gezicht door de zon.
We hebben dan ook echt een heerlijk zonnige dag met sneeuw gehad! Een leuke combinatie!