Zorgen!

Donderdag 21 oktober 2010,

Het ziet er naar uit dat we niet lang meer hoeven te “zoeken” naar sneeuw. Volgens de weersvoorspellingen zouden we het vandaag moeten krijgen, maar net als de elanden is er weinig te zien…
Maar het was wel weer koud vanochtend. We hadden prachtige “ijs-sterren” op de autoramen staan! Hier thuis was het -5.5 graden en bij Démi op school was het al -9 gr.! Gelukkig voor Démi hoefde ze nu niet gelijk naar buiten bij aankomst. Ze heeft het reuze naar haar zin op school, maar als ze bij aankomst gelijk weer naar buiten moet, heeft ze de pest in.
Ik kan ze daar eerlijk gezegd ook niet helemaal ongelijk in geven. Ik zou het ook niks vinden, maar als moeder mag je dat natuurlijk niet laten blijken. Dus moeten we haar helpen d’r warme pak aan te hijsen en enthousiast roepen hoe leuk het wel is….!

Vandaag was ook de eerste dag dat Bryan uit school kwam en gewoon zijn jas aanhad. Nog steeds dat dunne windjack, dat dan weer wel. S’ochtends gaat hij met handschoenen, muts en jas aan naar school, maar tot dusverre was het s’middags wel weer lekker en had hij alleen zijn vest nog aan. Vanmiddag dus niet. Hij had het er zelfs over dat hij een thermo-broek aan wil morgenochtend. Hij gaat in ieder geval nog steeds op de fiets naar school. Er is ook “pikk-dekk” (spijkerbanden) te koop voor fietsen, misschien dat dat wat is als het gaat sneeuwen.

Voor de auto hebben we voor morgen een afspraak staan voor goede winterbanden. Geen pikk-dekk. Daar mogen we niet mee in NL rijden, en je weet maar nooit….Verder heb je dat vooral nodig als je veel steile bergen op en af moet, en dat geldt voor ons niet. Dus zullen we ons hopelijk prima kunnen redden met goede winterbanden. We hebben ons laten vertellen dat dat weer andere zijn als in NL. Beter afgestemd op het weer hier. Ook heeft John vandaag een afspraak gemaakt met een garage om “stand verwarming” in de auto te laten zetten. Dat is om d.m.v. stroom vanuit bijv. huis je motor vast voor te verwarmen. Dan heb je niet zo’n koude start, is beter voor de motor. Maar die afspraak staat pas voor half november. Is het te hopen dat het voor die tijd niet al te hard gaat vriezen. Scheelt het wel dat we dan, als we moet duwen, de berg áf moeten duwen, gaat wellicht makkelijker dan de berg op…;)

In de winkel is het nog steeds druk. Dus daar werken we ons wel warm…
Beetje jammer is wel dat als ik met een jas op mijn schoot heb zitten werken, wat dus lekker warm is, hij er daarna weer af moet. Dan heb ik het steeds weer koud. Ik moet mezelf aanleren mijn werk op tafel te laten liggen, dat scheelt in de rillingen…

We hebben een maandag weer heel de dag gewerkt. Wel hebben we “even” de tijd genomen om ons eerste raam te beletteren. En het staat er mooi, al zeg ik het zelf! Volgende week gaan we het grote raam doen. Ron maakte nog een geintje dat er een schrijffout in zat. We schrokken ons rot. Want als zo’n tekst er eenmaal opzit, krijg je het er niet meer zo makkelijk vanaf!

Bryan was helemaal druk met zijn nieuwe hobby: kampvuur maken. Om dat een beetje makkelijk te doen, kan dat natuurlijk alleen als je een “magnesium-stick” hebt. Dit zijn 2 staafjes die je langs elkaar moet strijken en die dan vonken afgeven. Werkt alleen als je er uiterst brandbaar spul bij houdt. Nou, daar heb je dan mooi je zakgeld voor…
Na een uurtje in de kou oefenen, is de kachel binnen toch wel erg lekker…
Hij mag dat niet doen als wij niet in de buurt zijn, dus komt het er automatisch op neer dat hij het na het eten kan proberen. Maar een kampvuur moet je natuurlijk wel voorbereiden, en dat had hij nou nét nog even vergeten….Met alleen een boomstammetje en wat gras gaat het echt niet lukken. Ook niet met magnesium-stick!
De volgende dag had hij het wel voorbereid en ging het wel, maar ook toen werd het niet zo warm als de kachel binnen…Hij was dan ook zo klaar. Toen zijn zus naar bed moest ( die mocht er speciaal wat langer voor opblijven) had hij het ook snel bekeken…

Ik kreeg gisteren in de winkel nog werk aangeboden! Nee, geen kleding, maar vast werk in een ander bedrijf! Grappig wel.
Er kwam een mevrouw binnen die vroeg of ik tijd had voor haar te werken. Nou nee, ik heb het momenteel behoorlijk druk, misschien een andere keer…Het zou om gordijnen en interieur bekleden gaan, maar ze zocht iemand voor vast…Had hartstikke leuk geweest als ik nog steeds duimen zat te draaien, maar jammer voor haar, geluk voor mij, we hoeven geen ander werk te zoeken!

Nog een verhaal…Kwam er een vrouw de winkel in met een zelfgebreide trui. John hielp in eerste instantie. Of we die trui in elkaar kunnen zetten. Nou, zegt John, daar moet mijn vrouw even naar kijken. Zijn vrouw kijkt, vanaf haar stoel, en zegt:” daar begin ik niet aan”. In het Nederlands. Is niet netjes en doen we eigenlijk ook niet. Als er klanten zijn praten we óf niet óf in het Noors. Meestal zeggen we dus niets, tenzij we ons niet duidelijk kunnen maken in het Noors.
Maar nu zeg ik dan in het Nederlands dat ik daar niet aan kon beginnen. Ik doe niet aan breien. Ik naai… Dat denkt John ook, en daarom mag ik dat fijn zelf aan die mevrouw duidelijk maken.
Als ik naar de “trui” kijkt,( dat fatsoen heb ik dan nog wel, ik lijk geïnteresseerd) vraagt ze of ik de mouwen er in wil zetten…Er zitten helemaal geen armsgaten in!!!! Ze heeft gewoon een soort van ronde koker gebreid en aan de bovenkant afgekant. Er zit wel een boord aan. Het zijn eigenlijk gewoon 3 mouwen die ik krijg. Alleen is er eentje breder dan de andere twee! Maar daar heeft ze al over nagedacht. Ik moet die gewoon eerst stikken en dan openknippen… Ik geeft duidelijk aan dat ik dat niet doe, dat ik bang ben dat dat niet goed zal gaan. Maar ze beweert stellig dat dat goed gaat en als ik mezelf uiteindelijk hoor vragen waar ze de armsgaten precies wil hebben, besef ik dat ik de L** ben…
En of ik dan ook gelijk even de schouders dicht wil naaien….Zucht! Ze heeft duidelijk meer vertrouwen in mij als dat ik zelf heb. Voorlopig hangt het nou in mijn rekje maar zie ik het nog steeds niet zitten…En dat 2x, want ze heeft 2 kleinkinderen en allebei krijgen ze een trui van oma. Ik denk dat ik mezelf weinig populair maak bij al die kleinkinderen. Vorige week natuurlijk ook al die broek uit het jaar nul… Nee, ik denk dat de volgende generatie weinig klanten op zal leveren…Al die gekke dingen die die oma’s bedenken…

En verder blijken we op school geen Noors maar Deens te leren. We hebben een hele leuke leraar, die een ster is in het vertellen. En tijdens John zijn les had hij verteld dat Noors is uitgestorven en dat het eigenlijk Deens is wat we allemaal spreken. Tenminste, wij “spreken” nog erg weinig, maar de Noorse bevolking dan. Noorwegen is jaren lang bezet geweest door Denemarken, en toen hebben de Denen afgedwongen dat er Deens gesproken moest worden. Dus heeft Noorwegen eigenlijk geen eigen taal, alleen in IJsland word nog een beetje echt Noors gesproken. Maar dat zal ik dan wel weer niet kunnen verstaan…Want wij leren Deens….wat we Noors noemen…:?
Snappie het nog?

Wat een “zorgen” kan een mens dan hebben….