barnehage deel 2

Vrijdag 27 aug.

Démi is vandaag voor de 2e keer naar de barnehage geweest.
We hebben het nu maar even helemaal anders aangepakt...
Van te voren gezegt dat ik maar even zou blijven en dat zij gewoon een gezellig dagje school zou hebben.
Dus zo gezegt, zo gedaan....
Om 9.15u zijn we op de barnehage. We lopen zelf door en alle kindjes zijn in de verschillende lokaaltjes aan het spelen. Er komt een juf op ons af en vraagt, al lopend door de lokaaltjes, wat Démi wilt doen. Démi wilt niks, ik merk aan haar dat ze het meisje van gisteren zoekt, maar die is er niet vandaag. Wel een ander meisje wat gister in haar groepje zat.
Ze gaan even puzzelen en ze leert wat woordjes van dat meisje en de juf. Ze vind het wel leuk, maar zoals bij een kind normaal is , is de spanningsboog niet zo groot. En is ze het ook zo weer zat, ze wil weer kleuren.
Met de juf sluiten we een deal: Démi gaat een poosje spelen, dan gaan ze eten en dan weer buiten spelen. Dan kom ik haar halen. Vind ik wel een goed plan, alleen als Démi dan aan zou geven dat ze wil blijven, dan ga ik weer alleen terug. "Maar hoelaat kom je haar dan weer halen" vraagt juf verbaast. "nou, rond 16.30u" ( sluitingstijd van barnehage)
Of ik dat dan niet ineens te lang vind voor Démi? Nee, eigenlijk niet, ik weet niet wat ze gister ineens mankeerde, maar hier blijven we natuurlijk niet mee aan de gang. Leer mij Démi kennen. Die is voor de duvel en zijn oude moer niet bang! Ze kletst tegen alles en iedereen en het maakt haar niet uit of je nou de zelfde taal spreekt of niet.
Ik denk dat ze gisteren gewoon wilde kijken wat er gebeurde als ze het inderdaad op een brullen zou zetten, zoals ik gezegd had dat ze moest doen als ze naar huis wilde....:-)
Démi heeft er doorgaans niet zoveel moeite mee om de waterlanders te laten komen... Dus...Gewoon een stomme opmerking van mij:-(

Maar vandaag gaan we dat dus anders doen. Zoals afgesproken kom ik rond 12.30u weer even kijken. Ze zijn buiten aan het spelen, het zonnetje schijnt en ze staat samen met dat meisje op een schommel. Ze hebben de grootste lol. Na even ziet ze me en roept ze dat dit haar nieuwe vriendinnetje is. Als ik vraag of ze mee naar huis wil is het antwoord een duidelijk: NEE.
De juf is ook blij verrast, het gaat heel goed met Démi!
Démi neemt ondertussen de leiding over 2 meisjes. Er staan 2 fietsjes vrij en ze begint al rennend naar één van die fietsjes, te roepen tegen die meisjes: komme komme.
En ondanks het geen feilloos Noors is, hobbelen die meisjes achter haar aan, eigenlijk niet goed begrijpend wat ze met zijn 3e bij één fietsje moeten doen...
Démi druk dirigerend met dat handje, en roepend: daar, daar...Toen begrepen ze dat ze naar dat andere fietsje moesten...
Zie je wel, taal maakt voor Démi geen verschil...
Omdat het speelterrein hier nu eenmaal niet zo glad is als in NL, scheurt ze vervolgens met het fietsje de helling af, ontwijkt nog net het hekje en springt dan weer van haar fiets af om me luidkeels te komen vertellen wat er net gebeurt is...
En dit is Démi ten voeten uit! Ze heeft het prima naar haar zin!
Als ik even naar binnen ben om formulieren in te vullen is het gaan regenen. Démi is inmiddels in haar regenpak gehezen en speelt nog steeds buiten. Wel de vraag of ik "even" heen en weer wilde rijden om haar regenwanten te halen...

Toen John haar om 16.30u kwam halen, had ze het nog steeds naar haar zin. En zodra ze me weer zag riep ze gelijk: "mama, mag ik morgen weer zo lang gaan spelen?"
"Nee, schat, morgen is het zaterdag, dan zijn ze er niet, maar een maandag weer wel..."
"Joepie...!!"