de tandarts

Maandag 30 aug.

Het eerste wat er vanochtend bij het wakker worden door mijn hoofd schoot was: Ik moet een tandarts gaan zoeken!
Omdat het net als bij de meeste mensen, ook mijn hobby niet is, was ik er best een beetje gespannen over.
Gelukkig heb ik er geen pijn aan.
Maar eerst moest ik naar Noorse les.
Ik was gister nog wel even het tel.nr. van die tandarts in Dokka aan Jacq wezen vragen, maar voordat ik een eind moet gaan rijden wil ik eerst in de buurt rondvragen. Dus ben ik voordat ik naar Noorse les moest eerst even bij Bryan zijn tandarts langs gegaan, maar die doen geen "gewoon" tandarts werk. Daar moet ik voor bij een privetandarts zijn.
Na de les dus gelijk daar naar toe gewandeld. Maar zoals verwacht zitten ze vol en ook een "noodbehandeling" doen ze niet. Ze geven nog wel andere tel.nr's maar die praktijken zijn ook bijna een uur rijden, dus ik besluit naar de winkel te gaan en van daaruit dan maar naar die arts in Dokka te bellen.

Terwijl ik op les ben, is John in de winkel aan het werk en komt Ron even buurten. Ze hebben het er over en omdat ze beide weten dat ik nog niet zo graag rijd in Noorwegen, geeft Ron te kennen evt wel met me mee te willen.
Ik ben daar erg blij mee. Dus bel ik gelijk naar Dokka en ik kan morgen 15.00u al terecht. "Heb je het al met Ron overlegd dan?" vraagt John.
Nee, in alle drukte vergeten, eerst maar even doen dan. Helaas Ron moet morgen werken, maar vandaag en woensdag niet. Dokka weer bellen, misschien kan ik verzetten. Ja het kan, vanmiddag om 14.30u! Je kan er maar vanaf zijn. Komt John weer "wie gaat Démi halen dan, ik heb geen auto als jij weg ben?" @#%$@* Zeg dat dan eerder! Ik zit even met mijn hoofd bij de tandarts!
Dan eerst maar Démi gaan halen, die moet dan maar mee. De tijd dringt omdat het een uur rijden is en ik de afspraak om 13.10u pas rond had...
Ik bel Ron om te zeggen dat ik hem kom halen en dat we dan naar Démi moeten. Hij besluit Jacq te bellen om te vragen of zij dan evt met John Démi op kan halen, mochten wij niet op tijd terug zijn!
De huissleutel voor Megan word nog gauw even in de winkel afgegeven...
Kortom de hele familie word gemobiliseerd omdat er bij mij een kies breekt! Ik voel me wel een tikkie ongemakkelijk...

Gelukkig zijn we op tijd bij de tandarts. Na een intake gesprek word er een röngefoto gemaakt en mag ik de stoel in. Hij zegt het te kunnen repareren! Yes! Gelukkig geen wortelbehandeling! Ik heb de keus uit wel of geen verdoving. Ron vertaalt. Hij hoeft alleen maar even in mijn oude vulling te boren. Doet geen pijn. Mijn tandhalzen liggen overal bloot, waardoor koude lucht of water ertegen al zeer doet. Hij werkt zonder koud water! Alleen daar ben ik al blij mee. Hij plamuurt de boel weer dicht en ik mag de stoel weer uit.
Wel gelijk aftikken...110,=euro. Dat is normaal in Norge. Men is niet verzekert voor de tandarts.
Alleen kinderen zijn gratis.

Op weg naar huis word ik gebeld door John. Démi moet gehaald worden, ze is moe. Dus zijn we gelijk doorgereden en kwamen uiteindelijk net voor sluitingstijd aan...
Gelukkig is alles toch nog op zijn pootjes terecht gekomen...

Er word wel eens gezegd: beter een goede buur dan een verre vriend...
Gelukkig zijn onze buren vrienden geworden!