"Gelukkig heb ik maar 2 kinderen..."

Donderdag 2 sept.

Nou, het was me het weekje wel weer hoor! Duur ook!
Het begon natuurlijk al met de tandarts. Medisch gezien bleef het daar bij, maar qua uitgave niet.
We kregen namelijk te horen dat Démi op "schoolreis" ging een donderdag. Leuk hoor, Démi på tur i fjell!(tocht in de bergen)
Maar in de bergen is het al wel kouder dan bij ons in het dal, dus moest er goede kleding komen. Ze hebben hier echt voor alle weertypes verschillende kleding, dus met het rubber regenpak wat ze vorige week gekregen had red ze het niet. Dat is te "zweterig", heerlijk en perfect om mee te spelen, maar niet om mee "på tur" te gaan. Ik heb zo ongeveer les gehad van de juf van wat ik allemaal nodig heb voor een blij kind! Er moest een speciaal windpak komen. Die zijn er in overall te krijgen, maar ook los als broek en jack. Die zijn wind en waterdicht, dun en niet zweterig. Draag je over bijv. thermo-ondergoed.
Thermo-ondergoed hadden we gelukkig nog. Zo'n pak is ook verkrijgbaar in de winterversie. Maar een skipak voldoet ook, en die past ze nog van vorig jaar. Zo word wolle onderkleding ook erg aanbevolen voor in de winter, er is hier zelfs een speciale "wolwinkel" met wollen-kleding. Dus heb ik ook maar wolle-mallotjes aangeschaft. Wol jeukt mijn inziens als de ziekte, maar ik denk bij mezelf: "niks zeggen, misschien heeft Démi er geen last van". Maar zodra ze het aantrok begon ze al te krabben. Maar juf zegt dat het lekker is, dus niet zeuren...
Wanten, sjaals en mutsen hebben we gelukkig ook nog.
Dan ook nog de nodige schoeisel, natuurlijk. We hebben rubberkaplaarsjes, stevige waterdichte schoenen, schoentjes voor binnen, rubberlaarzen met gewateerde voering en momboots nodig. En wellicht nog meer, maar dat weet ik zou gauw even niet. Momenteel zijn we op de helft van alles wat we nodig hebben, ze hebben het namelijk het liefst allemaal in 2-vout. Vooral de kleding. Dus ook een extra spijkerbroek, onderbroek, shirt, sokken, enz.
Het kwam er dus op neer dat ik uiteindelijk met een tas vol, (ongeveer gelijk aan een tas vol met de weekboodschappen) ons kind een dagje naar de barnehage ging brengen...Want je weet maar nooit...
Dat betekende op voorhand dat er "geshopt" moest worden. Ik ben Démi op dinsdag dus maar vroeg van school wezen halen. Even daarvoor had ik een schoenenwinkel ontdekt waar ze stoppen met de kinderafdeling en nu dan alle kinderschoenen voor de helft van de prijs zijn! Dat begint goed. Bryan ook maar gelijk mee. Voor hem hebben we gevoerde kaplaarzen en sportieve stevige schoenen gekocht en voor Démi alvast een paar momboots. Drie paar schoenen voor nog géén 110,= euro. En echt goede schoenen, dus dat vond in dan wel leuk boodschappen doen. Voor dat zelfde geld zat ik ook bij de tandarts en daar had ik beduidend minder lol in...En mijn kinders toch wel...Maar Démi heeft ook stevige schoenen nodig en die moet ik dus ergens anders scoren omdat ze die niet meer in haar maat hebben. Jammer. Dan op zoek naar haar windpak. Slagen we gelukkig ook snel voor. We kiezen voor een losse broek + jack, want dan kan ze dat jack ook gewoon aan.
De juf was zeer tevreden! Pfff:-D
Démi werd dan ook donderdagochtend in haar nieuwe outfit gehezen en was er helemaal klaar voor. Ze vond het wel eng, zo een hele dag op stap. Ze gingen om 9.30u met de bus (ik was de enige moeder die stond uit te zwaaien)en zouden rond 14.30u weer terug zijn. Ik hield er ernstig rekening mee dat er gebeld zou worden, maar niks hoor. Toen ik ze om 16.30u ging halen liep ze als een echt Noors meisje in haar thermo-ondergoed buiten rond. Ze speelde vrolijk op de schommel met nog andere meisjes. Later moest ze ook nog even laten zien hoe "leuk" ze aan de dakgoot kan hangen. Ik als Nederlandse moeder vond er weinig aan en mijn hart zakte in mijn knieën toen ze ging slingeren! Maar dat deden ze allemaal volgens Démi, en ik geloof haar! Die Noren zijn niet zo kinderachtig! In ieder geval had Démi een geweldige dag gehad! En leert ze elke dag weer nieuwe woordjes, die ze dan vol trots weer aan ons "leert". Tot dusverre konden wij die woordjes al wel, maar dat zal niet lang meer duren. Vandaag, na 8 dagen barnehage, zat ze een Noors liedje te zingen! Volledig!

Bryan begint het moeilijk te krijgen met de taal. Zo had hij van de week huiswerk van geschiedenis meegekregen, met daarin tekst lezen en vragen beantwoorden. Maar omdat hij de tekst niet kan lezen, kan hij ook de vragen niet maken, en dus ook zijn huiswerk niet! Heel logisch allemaal. Dan vraagt hij of Megan wil helpen (of aan mij of aan Jacq), maar komt het er op neer dat wij de tekst lezen, het antwoord opzoeken en dat hij dat dan alleen maar hoeft over te schrijven! En zo leert hij natuurlijk nooit de taal. Het frustreert hem vreselijk en het heeft dan ook even geknettert van de week. Uiteindelijk hebben we besloten dat we van zo'n soort vak nog maar één vraag maken (samen), maar die dan ook goed vertalen en begrijpen. Daar vond hij dan wel rust in. Het moet er natuurlijk niet op uitdraaien dat hij dalijk geen zin meer heeft in school, terwijl hij het nu juist zo leuk vind! Toevallig zei zijn meester de dag erna dat hij even bij ons in de winkel langs zou komen, samen met een Nederlandse juf,( die op oproep-basis werkt en nu net dit jaar niet is ingedeeld) om het één en ander met ons te bespreken.
Kijk dat vinden we zo tof hier! Hij komt bij ons in de winkel i.p.v dat één van ons op school geroepen word. (Hij was ook de leraar die bij de opening van de winkel een plantje kwam brengen) Nu kon hij met ons beide praten. We hebben gevraagd of Bryan wat extra Noorse les kan krijgen en ook tijdens lessen als geschiedenis zijn Noorse lesboek mag pakken i.p.v zijn geschiedenisboek! Niet omdat geschiedenis niet belangrijk zou zijn, maar omdat hij voorlopig toch niet verstaat wat de meester vertelt. Kan hij net zo goed wat nuttigs doen...
Ook moet hij nu na schooltijd naar de winkel komen en gaan we samen uit een van onze Noorse lesboeken teksten doornemen.Tenminste, hij leest de teksten en vertaalt ze, want ik moet wel gewoon werken natuurlijk... Volgens mij moet het goedkomen zo! Alleen het lezen is een probleem, want de meester vertelde ook dat Bryan samen met een ander jongetje 26 van de 27 te behalen punten had voor een rekentoets! Toevallig de hoogste van de klas!!!!
O,ZO! :-D