natuurschoon!

Maandag 13 sept.

Wat is het hier toch mooi! We genieten echt nog van alle soorten weer. Of het nou regent of de zon schijnt, het maakt ons nog even weinig uit! Vanuit onze woonkamer zien we soms de wolken heel erg laag over de berg aan de andere kant hangen. Die flarden "wolk" die dan de berg "onderbreken", heel mooi. Vaak gaat het gepaard met een hele mooie lucht erboven.
Ik heb dan het "dromerige" gevoel er eens doorheen te willen rijden, maar dat is natuurlijk al vele malen gebeurt zonder dat we ons er echt bewust van waren.
Neem nou vanochtend. Het zag er hartstikke mistig uit, de zon die aan de overkant opkomt ( en normaal dus bij ons de huiskamer in schijnt) doet verschrikkelijk zijn best om door de mist heen te komen! Nu zit onze kant van de berg dus in een wolk. Het licht is heel fel, en als de zon iets verder op geklommen is, geeft het een prachtig licht achter de bomen van "ons" eilandje!
Uiteraard grijp ik dan gelijk naar mijn fototoestel, maar hoe mooi sommige foto's ook zijn, het geeft nooit helemaal weer wat wij op zo'n moment zien. Maar ik probeer het iedere keer toch weer! Dus gaat ons kantelraam in de woonkamer weer gekanteld en moet ik snel een paar foto's knippen. En ik moet daar echt niet mee wachten totdat ik bijv. klaar ben met eten, want dan is het alweer veranderd of erger, al weer weg. Dus wat ik dan ook aan het doen ben, alles moet even wijken voor een foto!
Als het regent schijnt letterlijk de zon achter de wolken, wat dan weer mooie regenbogen oplevert. Ben ik ook zo gek op. Zo waren we gisteren op bezoek bij een stel die we in de winkel hebben leren kennen. Ook Nederlanders. Ze kwamen voor een reparatie en bij het ophalen vroegen ze of we zin hadden om eens een bakkie te komen doen. En dat geschiedde dus gisteren. Gisteren scheen de zon enthousiast, maar af en toe regende het ineens ook. Onze nieuwe kennisen (Marcel en Joanke met de 2 kinderen Luc (15) en cas (11))wonen in Vang. Één uur rijden hiervandaan. Vang is eigenlijk een aantal huizen om een heel groot meer. Volgens mij maakt het niet uit waar in Vang je woont, het uitzicht vanuit je huiskamer is altijd prachtig. Dus zo kon het gebeuren dat ik dankzij het vreemde weer, een prachtige volle regenboog over het meer zag. Op visite of niet, maar ik moest er echt even foto's van maken. Gelukkig is Marcel ook altijd met zijn kamera in de weer, dus ze begrepen het volledig!
Grappig is ook op deze foto's, dat op de achtergrond de Slettenfjellet te zien is, daar waar we vorige week met Ron en Jacq waren.
Het is een gezellige middag geworden ( niet persé dankzij die foto's) en de kinderen konden het ook leuk met elkaar vinden. Zelfs Démi, een 5-jarig meisje tussen die grote knullen, hoorde er helemaal bij.

Vanochtend was even spannend. Eigenlijk de hele week al, want Bryan is op kamp. Hij heeft er echt veel zin in, overtuigd hij ons, maar het valt natuurlijk niet mee. En hij is dan ook behoorlijk zenuwachtig. Maar hij houdt zich groot, stapt dapper in en zwaait heftig als de bus wegrijd.
En wij? Wij voelen ons net als toen we hem voor het eerst naar de kleuterschool brachten...
Het is logisch dat we (nog) geen bericht van hem hebben gekregen ( hoewel Bryan kennende, hij dat gewoon de rest van de week ook zal vergeten), maar we hadden toch al wel graag geweten hoe het hem, tot dusverre, vergaat...
Ach, hij komt er wel...Onze "toere gofer" (= voor insiders: stoere gozer, toen hij 3 jaar was en het nog niet kon uitspreken :))

En als de bus wegrijdt zien we hoe de wolken over onze kant van de berg hangen...