Het hele verhaal...

Het beginnetje was al gemaakt, dus ik ga maar verder waar ik gebleven was....

Het werd dinsdag 5 oktober. We hebben afgesproken naar John zijn moeder te gaan. Démi bofte dat ze jarig is geweest want ze kreeg cadeau's van oma en ome Paul en tante Martina. Haar dag kon niet meer stuk. Bryan kreeg vast wat geld voor als hij in november jarig is. Tegen die tijd is het vast al op, maar ook zijn dag kon niet meer stuk! Hij is namelijk aan het sparen voor een pijl en boog en als hij later ook nog wat geld krijg van mijn ouders is hij er bijna!
Alles word gelijk omgerekend in kronen.

De hele week bestaat eigenlijk uit "inslaan van levensmiddelen en spullen". Alles is in NL nou eenmaal veel goedkoper, dus als we er dan toch zijn, en met de auto, moeten we maar zoveel mogelijk meenemen. Dus gaan we naar de Ikea. We hebben nog een lampje nodig en schapenvellen voor op de bank. Lekker warm voor in de winter.
Als we onderweg zijn worden we gebeld door M-line (het sublimatie-bedrijf) Omdat John aan het rijden is pak ik op, maar als John begrijpt wie ik aan de telefoon heb en waarover, zet hij de wagen gelijk aan de kant om het van me over te nemen. Ze bellen namelijk om te zeggen dat ze de spullen morgen nog niet kunnen leveren! John is woest! Ik heb hem zelden zo boos meegemaakt!
Volgens het verhaal hebben ze de printer daar staan, maar krijgen ze hem niet goed functionerende en de plotter is nog steeds kwijt!
Ze hebben nu al een paar weken de tijd gehad om dat te regelen! We zijn "speciaal" om die spullen te halen naar NL gekomen! Niet echt natuurlijk, maar het klinkt wel leuk.
Maar om een lang verhaal kort te maken: hij belooft plechtig die plotter op te sporen, maar de printer gaat 'm niet worden. Het is een nieuw model en daar passen de goede kartridges niet op, dus die moeten nog besteld worden. Maar als alles meezit brengen ze de plotter een vrijdag in Rozenburg...We zijn benieuwd!
De dag is wat John betreft goed verziekt; hij heeft voor zijn gevoel een boxbal nodig en aangezien wij daar niet voor willen fungeren houden we ons rustig!
John is niet meer blij te krijgen! Wie wel blij was, was mijn "oude" oma! Ze wist niet dat we zouden komen en was dan ook heel verrast toen we ineens haar kamertje inliepen. Dat was wel heel leuk!
Ze is al 96 en had niet verwacht ons ooit nog te zullen zien...we hebben haar maar uitgelegd dat Noorwegen niet zo ver weg is...
S'avonds ben ik met moeders wezen "huppelen" zoals de mannen dat zo aardig zeggen. Oftewel, we zijn naar Zumba geweest. Dat deden we al jaren, dus dat was ook weer lekker vertrouwd. Daar wisten ze wel dat ik zou komen, dus werden er ook wat oudere dansjes gedaan.
Hier in Norge hebben we ook Zumba, maar dat is 3x zo duur als in NL, dus ik wacht daar de zomer maar even voor af. Ik geloof nooit dat ik zin heb om in het donker, in de sneeuw naar beneden te lopen. Zo fanatiek ben ik nou ook weer niet. Als ze me nou voor dat geld met een busje komen halen...

Woensdag 6 okt.
Vandaag gaat Démi naar haar oude school. Ze heeft er helemaal zin in! Vooral omdat ze na school bij Mathilde thuis mag gaan spelen. Op school is het kinderboeken week en ze gaan met zijn alle naar de bibliotheek lopen. Dat is ze wel gewend ondertussen. In de rij moet er bepaald worden wie er met Démi hand in hand mag lopen. Gelukkig heeft ze 2 handjes!
Bryan blijft bij opa, gezellig met de hond trainen, maar s'middags gaat hij een poosje bij ome Bas en zijn nichtjes kijken. Hij blijft daar uiteindelijk ook mee-eten.
John gaat naar de schoenmakers groothandel. Eindelijk weer eens inkopen doen zoals we gewend waren! En gelijk geregeld dat we voortaan vanuit Norge kunnen bestellen. Ook wel makkelijk.
Tevens is hij toch ook nog maar "even" bij M-line langs gegaan. Gewoon om wat druk uit te oefenen. Zodat zij weten, dat wij weten waar hij woont... Hij heeft een "goed gesprek" met die man gehad, soms vriendelijk, soms wat minder vriendelijk. Maar uiteindelijk weten ze nu wel wat ze aan elkaar hebben.
De man die ontslagen is sinds 1 aug. blijkt er een verschrikkelijke rommel van gemaakt te hebben. Ook bij andere bedrijven. Tevens is er bij het transportbedrijf het een en ander behoorlijk misgegaan. John krijgt alle correspondentie daarover te zien. Ook krijgt hij te zien wat het probleem is met de printer; hij trekt strepen. Al met al heeft de man weer even het voordeel aan zijn kant, maar we houden hem in de gaten….
En ik? Ik ga samen met mammie naar de markt, maakt het Kruidvat onveilig (met andere woorden; ik zorg ervoor dat ze een top omzet hebben vandaag) en we schaffen lekkere warme pyjama’s aan…
Op John zijn verzoek word er chinees besteld omdat we ook al in geen maanden meer “echte” bami hebben gegeten! Heerlijk!
S’avonds ga ik samen met ma en Cyn naar de bios. Ondanks we de film geen aanrader vonden (Julia Robberts, eat, love, pray (of iets dergelijks)) hebben we een hele gezellige avond…en nekkramp want we zitten op de eerste rij. Zou je toch niet verwachten bij zo’n stomme film….
Donderdag 7 okt.
Vandaar gaan we met de meiden opstap. John haalt eerst Natascha op en dan gaan we met zijn alle naar Angelique. Angelique is ondertussen verhuist naar een betere locatie, dus we gaan haar nieuwe huisje inwijden. Het is een erg leuk appartement en het uitzicht is ook niet verkeerd. Ze zit op de 24e etage (hebben we niet in Norge) en ze kan bij helder weer zowat heel Rotterdam zien (Kan bij ons ook niet, wij kijken alleen maar tegen bergen aan…):) Uiteraard gaan we ook de stad nog even in en gaan we o.a bij Donner kijken hoe we straks die lange winteravonden door kunnen komen…
Eenmaal weer in het appartement wilt John toch ook wel graag zijn kunsten aan de meiden laten zien, en bakt hij pizza. We hadden het meeste daarvoor al meegenomen vanuit Norge, incl. de deegroller… Angelique d’r vriend komt ook nog een poosje en dan is het na het verorberen van wederom een heerlijke pizza tijd om weer naar huis te gaan. Dat wil zeggen, de kinders mogen bij Cyn en Bas logeren. Dus die moeten we daar eerst afzetten. Nadat de meiden (Iris (6) en Démi (5)) op bed gelegd waren hebben we nog een bakkie gedaan. Toen we uiteindelijk naar huis gingen sliepen die meiden nog lang niet….Later zouden we horen dat het echt nog láááááááng zou gaan duren…

Vrijdag 8 okt.
Vandaag gaat de auto voor het “zware geluid” naar de garage. John had daar een maandag al een afspraak voor gemaakt. Omdat vandaag dan ook de plotter geleverd zou worden willen we zo snel mogelijk weer terug op Rozenburg zijn. We kunnen de auto van pa en ma lenen.
Eerst maak ik maar van de mogelijkheid gebruik om weer eens naar de kapper te gaan. Dat is ondertussen weer hoognodig. Ik besluit om mijn haar toch maar weer gewoon wat korter te laten knippen; dan zet ik maar een muts op als het koud word. Ik vind dat langere gewoon niet echt leuk. Maar ik haat mutsen, dus dan moet je toch moeilijke keuzes gaan maken…
Blij ben ik wel met de keuze om in NL naar de kapper te gaan. Scheelt de helft aan kosten…
Daarna gaan we gauw weer naar huis omdat we de plotter zo verwachten. Hij belt weer…Het gaat weer niet zoals gepland…Het vervoersbedrijf heeft aangegeven inderdaad spullen kwijt te zijn, daardoor kunnen ze van M-line nu alleen maar de standaard van de plotter regelen. Die is reds onderweg, maar ze zullen kosten wat het kost zorgen dat we vanavond nog de plotter hebben. Dan misschien niet de goede, maar dan kunnen we in ieder geval onze ramen beletteren. Dan moeten we die evt. later weer terugsturen als we onze eigen plotter hebben. Het blijft spannend…
Als die standaard geleverd is gaan we de supermarkten onveilig maken…We hebben heel veel nodig. Je ziet de mensen kijken als ik het karretje vol gooi met saroma toetjes (hebben we niet in Noorw.)
Als we bij de Lidl zijn, snap het kassameisje er niks meer van…Verbaast kijkt ze naar al die pakken hagelslag en snapt niet waarom we in NL boodschappen komen doen. Zelfs niet als we uitleggen ( 2x) dat NL goedkoper is dan Noorw. en ze in Noorw. geen hagelslag hebben! Voor de zekerheid vraagt ze nog wel of ze daar dan ook anders praten….Ik hoop dat ze nog geslapen heeft s’nachts, al die spanningen zijn vast niet goed voor d’r….
Vervolgens gaan we bij Cyn op bezoek en halen we gelijk onze kinders weer op. Ook de auto kan weer gehaald worden. Allemaal druk, druk, druk, en dat noemen ze dan vakantie…
Als we straks thuis zijn hebben we pas weer vakantie…Goed beschouwd hebben we nog nooit een vakantie gehad waarin we zoveel zonder elkaar hebben gedaan…
S’avonds als Démi op bed ligt (ze was nog helemaal niet moe…)gaan John en ik nog even naar de winkel in Maassluis. Was wel weer even leuk om te zien, er zijn toch wat dingen veranderd. Met “onze” Eddie gaat het goed, hij heeft er zin in en maakt lange dagen.
Uiteindelijk zijn we rond 22.00u thuis, kletsen we nog wat en gaan we bijtijds naar bed. Gelukkig is ondertussen de juiste plotter geleverd. Hebben we daar vast geen omkijken meer aan!
Morgen moeten we er om 04.30u weer uit, en we weten nu nog niet hoe verschrikkelijk hard we die slaap nodig zullen gaan hebben…

Het word een hele spannende rit naar huis, maar dat word weer vervolgd…
Ik heb nu ook mijn slaap nodig…