first contact!

Maandag 1 november,

Na een super weekend is het dan weer maandag geworden. Het weer is inmiddels “lente- achtig” te noemen en dat begon al op onze vrije zondag. De sneeuw is weg en het zonnetje schijnt… Je krijgt wat je verdient, he?

Maar eerst zaterdag. Toen regende het s’ochtends nog. Door de bewolking bleef het ook langer donker buiten, en het zorgde ervoor dat we de eerste anderhalf uur geen klanten hadden. Maar dat was slechts de stilte voor de storm….
Rond half 12 kwam Bryan in de winkel. Démi was eerder al met ons meegekomen, maar Bryan slaapt uit. De pedicure, Elise, die vanaf maandag bij ons in de winkel de praktijkruimte gaat gebruiken( alleen op maandagen), zou naar de winkel komen om vast wat spulletjes neer te zetten. Omdat Bryan en Démi allebei van de zwakke, inscheurende teennagels hebben, had ik gevraagd of ze daar gelijk even naar wilde kijken. Vandaar dat Bryan “nu al” in de winkel was.

En toen werd het druk! Echt bizar! Zelfs Bryan is klanten gaan helpen! Eigenlijk willen we dat niet zo erg omdat hij toch veel moet vragen, maar nu zag hij zijn kans schoon. De klanten bleven binnen komen. En we stonden met zijn 3e te helpen. Er werd gehaald, gebracht, er kwam er nog één voor extra zolen vragen…Echt bizar, maar o zo leuk!
Bryan was helemaal in zijn nopjes, hij had wel 4 klanten geholpen en eerlijk is eerlijk, hij moest wel eens wat vragen maar het ging best goed. We waren in ieder geval blij met zijn hulp!
Ik ben nog steeds klanten aan het turven, maar nu raakte ik toch wel de tel kwijt. Ik heb het maar op een stuk of 10 gehouden. En dan komen we uit op 34 klanten in 4 uur tijd! Dat is normaal ongeveer het gemiddelde van een hele dag! Als die zaterdagen zo blijven moeten we Bryan maar in vaste dienst gaan nemen…Toch personeel….:)
Daarna is hij ook nog ritsen uit broeken gaan snijden, hij had gelijk de smaak te pakken…
En tussendoor moest er ook nog naar zijn tenen gekeken worden…Hij had het helemaal druk, en dan vinden we het leuk om af en toe een paar kronen in zijn handen te stoppen…
Ook Démi had het druk, zij heeft nieuwe plastic tasjes opgehangen…Jong geleerd is oud gedaan!
Na sluitingstijd hebben we het andere raam ook nog "even" belettert.
Het zit er mooi op, maar we gaan er waarschijlijk nog een opvallend kleurtje achter zetten. We kijken het nog even aan...

Zondag scheen de zon. Dus konden we het niet laten om toch even op pad te gaan. Eigenlijk hadden we daar helemaal geen tijd voor, want we willen het huis helemaal spik en span hebben omdat volgend weekend de filmploeg weer komt! Ze zullen vast ook wel in huis filmen, en dan wil ik er tegenover heel Nederland wel netjes bijzitten…;)
Mijn zus en zwager komen ook, maar daar hoef ik niet zo hard voor de poetsen…Cyn en Bas waren al van plan om te komen en “ik vertrek” vind het leuk om te filmen hoe wij alles aan anderen laten zien en vertellen. Dus krijgen we het druk volgend weekend.
En omdat we toch ook wel een beetje een mooie, maar niet te lange route willen rijden, “moesten” we die vandaag dan maar gaan rijden! We zijn naar Vaset gereden en vandaar uit het rondje gemaakt weer naar Fagernes terug. Als je blijft rijden zouden we er ongeveer 2,5 uur over rijden. Alleen wij blijven meestal niet rijden...
Vaset ligt weer hoger dan Fagernes en daar lag nog wel ijs en sneeuw. Samen met de zon was het weer prachtig! De meren zijn daar al bevroren en we hebben al mensen op het ijs gezien. Weliswaar alleen aan de zijkanten, maar toch. Bryan en Démi wilde ook gelijk, maar daar hadden we niet op gerekend, dus dat ging niet door.
Als we verder rijden ziet John een grote rol van iets liggen in de berm. Dat “iets” blijkt bij nader onderzoek een soort heel stevige vilt te zijn. Bryan wilde gelijk die rol (ong. 3 meter breed) achter in de auto gooien, maar hij vergat even dat hij zijn spierballen thuis had gelaten. Zo’n rol is natuurlijk niet te tillen! En dan nog nat en gedeeltelijk bevroren ook. Nee, dat werd hem niet.
John vroeg zich hardop af of we iets van een mes bij ons hadden, dan sneden we er gewoon een stuk af. Wij kunnen altijd alles gebruiken, dus dit ook.
Bryan begint gelijk te glimmen: Ja, hij had zijn zakmes bij zich! Tegenwoordig kan hij de deur niet meer uit zonder mobiel en zakmes…
Met zijn 3e moesten we behoorlijk trekken aan die rol. Delen zaten vastgevroren, plus dat het zoals gezegd loodzwaar is. Maar na flink wat “ruk en trek werk” hebben we een meter of 3 om af te snijden. Het moet netjes opgerold worden van John…Totdat we ineens een tractor aan zien komen rijden. Toen werd “netjes oprollen” ineens “snel in de auto frommelen”! Démi die steeds in de auto tv had zitten kijken krijgt ineens dat natte, ijskoude doek op schoot! Gillen natuurlijk….
Bryan vond het helemaal spannend, er werd nog flink over na gefantaseerd…Stel je nou voor dat….

Toen we ons rondje gereden hadden belde Jacq. We hadden met ze afgesproken bij hun te gaan eten.
Ze hebben de sleutel van hun nieuwe huis gekregen, en zijn nu in het nieuwe huis bezig. We hadden belooft in de loop van de middag te gaan kijken en evt. helpen. Dankzij Jacq stonden we vanochtend niet al te vroeg in de winkel. Wij hadden echt vergeten dat de wintertijd vannacht is ingegaan!
Ze hebben een ontzettend leuk huis gekocht! Volgens de oude bewoners lopen er zelfs wel eens elanden door de tuin!
Er hoeft eigenlijk niks aan te gebeuren, maar een mens wil toch graag een beetje zijn eigen inbreng hebben, dus hebben we na de rondleiding nog even geholpen met afplakken en gronden.
Terwijl ik zit te verven, ruik ik steeds paardenpoep. Ik snuffel nog een beetje aan de verf…Voor het zelfde geld stinkt die Noorse verf zo? Maar na verdere inspectie blijkt het onder mijn schoenen te zitten: elanden poep! Vanuit de tuin! Nou, zo dichtbij ben ik nog niet bij een eland geweest…Hoewel ik me het eerste “contact” toch iets anders had voorgesteld!

S’avonds hebben we lekker gegeten en erg veel gelachen! Het was een zeer geslaagde middag/ avond! Démi lag natuurlijk veel te laat op bed: 21.45u oude tijd. Haar interne klok staat natuurlijk nog gewoon op de zomertijd. Ik verwacht dan ook dat ze vanochtend pas rond een uur of 8 wakker zal worden, maar nee hoor! Netjes 6 uur staat ze weer naast m’n bed…Haar klok geeft namelijk aan dat het 7 uur is…
Bryan daar in tegen komt om 7 uur met een gang de trap af rennen, aangekleed en wel, roepend dat we op moeten schieten… Het is al 8 uur…!:?

Het zorgt er wel voor dat we allemaal op tijd op school zijn. Op school krijg ik te horen dat we volgende week een test krijgen…OhOh…Ik geloof niet dat ik daar al klaar voor ben, dat word bovenop alle andere drukke werkzaamheden ook nog leren deze week!
Dus ik geloof niet dat ik nog veel tijd krijg om te schrijven deze week. Een donderdag komen ze van “ik vertrek”, een vrijdag komt mijn zusje met man en s’avonds gaan we naar het allergrootste feest van Valdres: Rakfisk. Ze waren vorige week al bezig met het opzetten van de tent waar de concerten gehouden gaan worden en wij hebben kaarten besteld. Nou ja, Jacq heeft dat gedaan dan, maar we gaan wel met zijn alle! Er zijn alleen al voor vrijdag avond 2900 kaarten verkocht! Op zaterdag overdag worden er hier in de stad 20.000 mensen verwacht! Dat word dus over de hoofden lopen.
Er zijn ook allemaal kraampjes waar huisgemaakte producten worden verkocht . Ik ben echt heel benieuwd wat het gaat worden!
In de winkel zal het dan vast niet zo druk worden als afgelopen zaterdag! Maar we gaan het allemaal beleven!
Tot horens!